Ik ben geboren op 22 oktober 1961 in Utrecht en ik heb geen broers en zussen. Al vanaf heel jong verzin ik graag verhalen. Verhalen bedenken is één ding, maar ze opschrijven is weer iets heel anders. Vaak is het nog best moeilijk om een verhaal zo op papier te krijgen dat het leuk is om te lezen. En tegelijk is dat ook het spannende van schrijven. Want zodra je een verhaal begint op te schrijven, gaat het soms een heel andere kant op dan je van plan was. Zo kun je als schrijver zelf ook verrast worden door je boek. Als een verhaal je goed te pakken heeft, laat het je pas los als het klaar is. Mijn allereerste boek, Het zwarte vuur, verscheen in 1998.

Ik houd van spannende verhalen met humor, domme schurken, malle koningen en eigenzinnige helden. Die helden kunnen prinsessen zijn, maar ook scheepsjongens, stuntels, studiehoofden of doodgewone kinderen. Drie schrijvers die ik bewonder zijn: Paul Biegel (vroeger werd ik al voorgelezen uit zijn boek De gouden gitaar), Marten Toonder (de avonturen van Heer Bommel en Tom Poes) en Harrie Geelen (schrijver van de tv-serie én het boek Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?). Ik houd van hun verhalen omdat ze vol fantasie zitten en omdat ze vaak vreemde, ouderwetse of zelfverzonnen woorden gebruiken.

Omdat ik niet van het schrijven kan leven, werk ik ook voor een aantal uitgeverijen als redacteur (en soms vertaler). Dit doe ik al sinds ik Nederlands heb gestudeerd in Utrecht. Dat betekent dat ik als een soort schoolmeester met een rood pennetje andermans boeken of vertalingen bewerk. Tegenwoordig gebeurt dat vrijwel altijd achter de computer. Soms moet ik alleen fouten verbeteren, maar het gebeurt ook wel dat ik hele zinnen verander. Dan gaat het terug naar de schrijver/vertaler. Als die het met mijn aanpassingen eens is, wordt het zo uitgegeven. Ik ben dus altijd met teksten bezig, of die nou van mezelf zijn of van iemand anders.

Ik ben getrouwd met Nicki Bullinga, die ook jeugdboeken schrijft en heel mooie kunstwerkjes maakt. Samen hebben we twee kinderen. En we hebben ook een rode kater, Coco, die ons huis bewaakt.